Celestun part one werd goedgemaakt door een bezoek aan een Nederlander. In zijn restaurant eindelijk eetbare dingen: pannenkoeken met appeltjes en kaneel (heel lekker), spaghetti bolognaise, deftige pina coladas en het eerste niet-analfabetische gesprek sinds onze aankomst in Celestun. Wat moet het hier eenzaam zijn voor deze gestrande Nederlander...
De dag erna gingen we op flamingojacht met een motorbootje a la James Bond. We doken de Mangrove in met enkele bitchy Canadese meisjes maar keerden veilig terug (en de muggen prikten in de bitch, voor 1 keer niet in ons)
We zijn allebei een beetje humeurig en moe, maar vertrekken straks met volle moed naar Vallodolid, waar we drie dagen verblijven. De hostel zag er alleszins veelbelovend uit: Annelies verlangt naar het zwembad, Lisa naar een dalend percentage marginalen.
Tot later!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten