Na een lange busrit eindelijk in Merida.
Annelies haar enthousiasme was niet zo denderend bij het binnenrijden... ze noemde
Merida het Blankenberge van Mexico
Toch heeft Merida wel degelijk zijn charmes: mooie koloniale gebouwen, parkjes, etc.
Next topic: machomannen die ons naar zogezegde authentieke Mexicaanse markten loodsen.
Het zijn echter heuse Maya supermarkten die op vriendjespolitiek draaien. De Maya-markt was een beetje griezelig, met allerlei beelden en achteraan een dubieuze massagetafel. We vreesden al voor onze organen
De indiaan begon Annelies te versieren met juwelen. Een klein probleem: het juweel leefde en had pootjes. Het was een vergulde scarabee. Toen Annelies over Gaia begon tegen de indiaan, vertelde hij een verhaal over de godin Gaia en hoe de scarabee eigenlijk een prinsesje was. Zucht. Ze hadden beter van de talloze muggen prinsjes gemaakt.
We konden onze indiaan charmeren met verhalen over Tintin en de kristallen bollen...hij lachte maar verstond er niets van
Hij probeerde Annelies een hamaca aan te smeren, omdat je daar goed cuci cuci kunt in doen. Lees hierbij de lokale hamacasutra en je weet wat we bedoelen. Lisa wou hij een hangmat aansmeren omdat het leek alsof ze rugproblemen had.Nice.
Uiteindelijk nam Lisa wraak op het machoras dat blijkbaar niets van haar moet hebben. Ze troggelde de foute indiaan met gouden ketting en stekelhaar een maya-armband voor minder dan de helft van de prijs af.
Savonds naar Pancho cafe: een hele mooie patio met talloze lichtjes en gezellige hoekjes om in weg te dromen. De lekkere schotels deden de Burger King burgers verdampen in onze maag
Terug naar onze hostel dan. Dat was een nachtmerrie. We verdronken in ons eigen zweet. Annelies besloot dan maar in een hamaca in de gang te slapen, waar ze als zwerver werd aanzien door de eigenaar.. leve Merida
Geen opmerkingen:
Een reactie posten